De seeburg KD200 en KS200 jukebox

Hoewel Wurlitzer het bekendere jukeboxmerk is, heeft Seeburg in de ontwikkeling van de jukebox een beslissende rol gespeeld. Vanaf eind jaren veertig tot het einde van de hoogtijdagen waren het dan ook de Seeburg jukeboxen die het best verkochten. De KD200 en de KS200 waren wederom technische en esthetische hoogstandjes van het bestverkopende jukeboxmerk.

Ontwikkeling van de Seeburg KD200

Na de revolutionaire V200 uit 1955 bleef Seeburg niet stil zitten; met de KD200 die in maart 1957 gepresenteerd werd, zou Seeburg weer een stap in de toekomst zetten. Deze KD200 zou de eerste jukebox zijn die gebruik maakte van printplaatjes (PCB’s). Overigens zou men na de KD200 deze printplaatjes tijdelijk weer verlaten, aangezien de horeca-uitbaters het minder betrouwbaar vonden dan de oudere techniek. Met de LPC-1 kwamen de printplaatjes overigens weer terug.

Design van de Seeburg KD200

Ook voor wat betreft het design zou de KD200 een trendsetter voor Seeburg zijn. Waar men bij de eerdere modellen nog met een afgeronde bovenkant gewerkt had, zoals de prachtig vormgegeven glazen koepel die over de V200 heen gezet was, zou men dit idee bij de KD200 verlaten en een rechthoekige vormgeving kiezen. Qua productie waren de voordelen van dit nieuwe design duidelijk; de rechthoekige platte ramen waren makkelijker te produceren dan de gebogen ramen die eerder gebruikt werden. Een ander designelement uit de KD200, men mag wel zeggen HET designelement van de KD200, was het gebruik van de “achterlichten” in de grill.

Ook voor deze jukebox had men gekeken naar het autodesign in die tijd en zonder veel schaamte had men drie van chroom omgeven autoachterlichten verwerkt in het ontwerp voor de speakergrill. Net als de V200 zou ook de KD200 weer 200 selecties kennen en ook net als de V200 maakte men weer gebruik van een selectierol voor de titelkaartjes.

Prijs van de Seeburg KD200

Bij de introductie vroeg men iets meer dan 1300 dollar voor de KD200, voor de V200 had men 2 jaar eerder 1200 dollar gevraagd. Ter vergelijking, een auto als de Ford Fairlane koste toen rond de 2300 dollar en voor een gemiddeld huis betaalde men in de VS ongeveer 19.000 dollar in 1957.

Verkoopaantallen Seeburg KD200

Met een verkoopaantal van nog geen 12.000 stuks was de KD200 voor Seeburg niet bepaald een hardloper; de V200/VL200 had een verkoop van bijna 25.000 stuks gekend. Toch zou het ook voor Seeburg lastig worden om weer dergelijke aantallen te verkopen; slechts met de LPC-1 uit 1963 werd weer een verkoopaantal gehaald van boven de 20.000 stuks.

Verschil tussen de KD200 en de KS200

Het verschil tussen de KD-200 en de KS-200 zit in de prijsunit die in de jukebox zit; de D in KD staat voor Dual pricing unit en de S in KS staat voor Single pricing unit. De KD200 zou voor 1 plaatje 5 cent vragen, de KD200H vroeg hier 10 cent voor. Bij de KS was het de KS200 waar 1 plaatje 5 cent kostte en de KS200H waar 1 plaatje 10 cent kostte.

Achterlichten en selectierol

Na de KD200 zou men de achterlichten als designelement behouden in de 161 en 201 uit 1958, wel zou men afscheid nemen van de selectierol die als eerste gebruikt was in de V200 en behouden was in de KD200. Uiteindelijk zou de KD200 slechts één van de vier 200 select modellen van Seeburg zijn.

De koop van een Seeburg KD200

Tegenwoordig is de KD200 een relatief geliefde jukebox, maar de prijs hangt zeer sterk af van de conditie van deze jukebox. Een KD200 die van buiten perfect gerestaureerd is, maar technisch storingen kent, is al direct duizenden euro’s minder waard. Dit heeft onder andere te maken met de relatief complexe techniek die Seeburg voor dit model gebruikt heeft en de gevoeligheid van de printplaatjes. Toch kan een mooi exemplaar een echte aanwinst zijn; het design weerspiegeld het typische autodesign van de jaren vijftig en het betreft een 200 select machine met een, zoals bij Seeburg te verwachten is, prachtige geluidskwaliteit.