DECT bij telefoons, wat is dat?

De meeste mensen hebben tegenwoordig bijna permanent een mobiel telefoontoestel bij zich. We zijn inmiddels zo gewend aan onze alles kunnende mobieltjes, dat we het bijna vergeten, maar ze zijn er nog: telefoontoestellen op onze vaste lijnen. Natuurlijk willen we ook onze vaste lijnen zo mobiel mogelijk gebruiken en dat betekent: draadloos. We kiezen daarom een DECT-telefoon. Wat is dat, DECT?

Draadloos

Tot een jaar of twintig geleden waren al onze telefoons gebonden. We gebruikten toestellen waar een telefoonhoorn met een draadje was verbonden met het telefoontoestel. Maar zo'n twintig jaar geleden begon de revolutie, steeds meer telefoons bevrijdden zich van het draadje en gingen een zelfstandig bestaan tegemoet. Een draadloze telefoon maakt in huis verbinding met een basisstation dat via een draad verbonden is met het telefoonnetwerk. Ofwel: draadloos aan een draadje.

Draadloos, is dat veilig?

Bij een draadloze telefoon gaat het signaal vanaf het basisstation 'door de lucht', en moet vervolgens door de draadloze hoorn, de handset, worden opgevangen. Omdat het basisstation niet weet waar de hoorn zich ergens bevindt, wordt het signaal overal in het rond gezonden. Het signaal is zo sterk, dat het op een afstand van tientallen tot soms zelfs honderden meters kan worden opgevangen. En dat roept vragen op. Want kunnen andere telefoons in de buurt dat signaal niet ook oppakken? Wie luistert er eigenlijk mee?

Overal geluid

De draadloze handsets roepen nog meer vragen op:

• Met een rondzendend basisstation zou een telefoon het geluid kunnen oppikken, maar wat zou er gebeuren met alle basisstations in de omgeving?
• Zouden die basisstations tegelijk signalen rondzenden waardoor je heel veel gesprekken tegelijk zou kunnen opvangen? Dat zou een aardige puinhoop worden!
• Hoe weet mijn handset eigenlijk bij welk basisstation deze hoort? Bel ik niet met het basisstation van de buren? Of misschien erger: bellen de buren met mijn basisstation?

Uitgangsperiode

Ontwikkelaars van de draadloze telefoons stonden dus voor enkele belangrijke problemen:

• Hoe beveiligen we de verbinding?
• Hoe zorgen we ervoor dat je niet meerdere gesprekken door elkaar gaat horen?

Daarnaast moest gezorgd worden dat de geluidskwaliteit optimaal zou blijven, ook bij een iets grotere afstand tot het basisstation.

Oplossing

De techniek die werd bedacht op de problemen op te lossen richtte zich vooral op:

• De beveiliging van de spraak tegen afluisteren
• Vermijden van interferentie van andere telefoons: geen gesprekken door elkaar
• Goede spraakkwaliteit
• Verdeling van spraakkanalen over het radiospectrum. Basisset en handset hebben meerdere kanalen waarop ze met elkaar kunnen functioneren
• Toepassen van een cellulair netwerk met hoge capaciteit
• Beheersbare kosten
• Gebruik van protocollen die in een later stadium zijn uit te breiden, zonder dat daarvoor de hele standaard overhoop gehaald moet worden
• Mobiliteit: roaming tussen verschillende basisstations.

Europese standaard: de DECT telefoon

Omdat de nieuwe techniek een Europees initiatief was, kreeg deze de naam: Digital European Cordless Telecommunications, ofwel DECT. De nieuwe standaard was meteen een groot succes. Steeds meer telefooninstallaties gingen gebruik maken van handsets en basisstations, waardoor werkplekken in kantoren flexibeler werden en daarnaast in de privésfeer je niet altijd meer naar de telefoon hoefde te komen als er voor je gebeld werd: huisgenoten konden de telefoon komen brengen. De impact op het privé kunnen houden van gesprekken was uiteraard enorm.

Wereldstandaard

Niet alleen Europese landen werkten met DECT. Ook veel niet-Europese landen omarmden de DECT-standaard. Hierdoor kwam de E in de DECT-afkorting een beetje vreemd te staan. De naam werd daarom gewijzigd in Digital Enhanced Cordless Telecommunications. Prettig, de afkorting kon gewoon DECT blijven, zodat de consument niet in verwarring gebracht zou worden door een nieuwe afkorting voor dezelfde techniek. Een DECT-telefoon bleef dus gewoon een DECT-telefoon. De DECT-standaard wordt buiten Europa ook veel gebruikt in Amerika, Australië en Azië. Allemaal grote gebruikerslanden, dus de techniek is ongetwijfeld een blijvertje.

Verbetering

Elke techniek is altijd voor verbetering vatbaar, dat geldt dus ook voor de DECT-technologie. Aan de DECT-standaard wordt in het ETSI Sub Technical Committee Radio Equipment and Systems 03 (STC RES-03) zonodig verbeterd of doorontwikkeld.

Veilig!

Een van de doelstellingen van DECT was het beveiligen van gesprekken. Hoewel het vervelend genoeg is als de buurvrouw mee kan luisteren wat ik met familie of vrienden bespreek, wordt het ronduit rampzalig als medewerkers hun directeur ten alle bedoelingen in telefonisch kunnen volgen. En pas echt desastreus wordt het als de concurrent in het aanpalende gebouw precies de vorderingen met nieuwe producten kan volgen. Veiligheid was en is een van de belangrijkste dingen en een van de hoofdredenen voor het bestaan van DECT.

Of niet veilig?

Helaas heeft alle techniek wel ergens een lek, of weten andere technische ontwikkelingen er een te creëren. Duitse ICT-ers hebben in 2009 de veiligheid van DECT onderzocht. Met een DECT usb-stick en een laptop waarom Linux-Ubuntu was geïnstalleerd, aangevuld met speciale software, bleken ze in staat alle DECT-telefoons waarmee ze in aanraking kwamen af te luisteren. De veiligheid van DECT staat dus nog onder druk. Ongetwijfeld is de combinatie waarmee de Duitse ICT-ers hun onderzoek deden niet bij iedereen voorhanden, dus de onveiligheid zal in de praktijk over het algemeen wel meevallen.
Nu maar hopen dat de buurvrouw niet toevallig een DECT-usb-stick heeft in combinatie met een Linux-laptop en speciale software...