De Wurlitzer 750; het typische design van Paul Fuller

Een van de meest typische ontwerpen die de golden age van jukeboxen zouden typeren, was de Wurlitzer 750 van de hand van Paul Fuller. Zijn werk, type voor type verder vorderend richting de bekendste jukebox, de Wurlitzer 1015, zou later bekendstaan als het beste jukeboxdesign uit de hoogtijdagen van de jukebox. Kenmerkend voor zijn stijl was de afgeronde bovenkant die in combinatie met de rest van het design aan een kathedraal deed denken. De Wurlitzer 750 wordt ook wel de eerste kathedraaljukebox genoemd.

De introductie van de Wurlitzer 750

1941 bracht wederom een van Paul Fullers prachtige ontwerpen; hoewel de 800 ook al een afgeronde bovenkant zou hebben, was het de Wurlitzer 750 uit 1941 die pas echt de diepe ronding aan de bovenkant liet zien die typerend zou worden voor Fullers meest gewaardeerde jukeboxontwerpen. Later zou dit het kathedraalontwerp genoemd worden. Opvallend in dit model was dat de bubbelende buizen uit de 800 wederom terug waren te zien in deze 750. Hoewel de buizen in de 800 een prominente plek in het midden hadden gekregen, wist de 750 deze eleganter weg te werken onder het toetsenbord en het Wurlitzer logo, krommend naar links en rechts. Deze bubble buizen werden initieel beschreven als vloeibaar vuur en werden door Paul Fuller ontdekt in 1938 toen hij deze techniek toegepast zag in een nieuw uithangbord. Vanaf de 800 en de 750 zouden deze buizen typerend worden voor het komende Fuller design.

De verschillende types en verkoopaantallen van de Wurlitzer 750

Twee verschillende versies van de Wurlitzer 750 werden geproduceerd. De goedkoopste, tegen zo’n 350 dollar, was de versie met een mechanisch selectiemechanisme. Hierbij moest eerst de selectie ingedrukt worden om vervolgens de munt in te gooien. De Wurlitzer 750E was de modernere versie, meteen elektronisch selectiemechanisme. Hierbij kon, zoals later ook gebruikelijk zou zijn, eerst de munt ingegooid worden alvorens de selectie gemaakt werd. Aan deze verbetering hing wel een prijskaartje, het model was dertig dollar duurder dan de normale 750. Toch zijn er van de Wurlitzer 750E meer verkocht dan van de 750; in totaal zijn naar schatting tussen de 13.000 en 19.000 stuks van de 750(E) verkocht. Hiermee werd het de meest populaire jukebox van 1941; Seeburg wist in dat jaar met de 8800 en de 9800 gecombineerd nog niet eens aan de productieaantallen van de Wurlitzer 750 te komen.

Waardering van de Wurlitzer 750

Het model bood 24 selecties, waarbij ook in dit model nog steeds slechts 1 zijde van de plaat werd afgespeeld. Het reeds eerder genoemde elektronische selectiemechanisme was een primeur in deze jukebox; nog niet eerder had Wurlitzer dit toegepast. Dankzij het betrekkelijk rustige ontwerp voor die tijd, wist het model ook jaren na de introductie nog steeds een grote schare liefhebbers aan zich te binden. In de jaren na de Tweede Wereldoorlog bleef dit model dan ook een van de duurdere machines op de tweedehands markt.

De Wurlitzer 750 zou één jaar later worden opgevolgd door de Wurlitzer 950; een totaal andere jukebox qua ontwerp. Dit zou tevens de laatste echte jukebox van Wurlitzer zijn tot na de oorlog. Gedurende de latere oorlogsjaren werden oude modellen gebruikt om een nieuwe kast op te zetten, de 42 Victory.

Prijzen voor de Wurlitzer 750

Tegenwoordig is de Wurlitzer 750 als eerste kathedraaljukebox vrij gewild. Kijkend naar andere kathedraalontwerpen van Paul Fuller is het echter wel een van de minst kostbare ontwerpen. Een 1015 kost toch al snel vele duizenden euro’s meer. Het design van de 750 kan hier wel iets mee te doen hebben; de grote ovaal in het midden van het ontwerp doet enigszins vreemd aan in combinatie met de wat spitser toelopende bovenkant van het model. De ovale vorm lijkt misschien zelfs wat te groot voor het ontwerp, terwijl een jukebox als de 1015 of de 950 toch veel meer één geheel uitstraalt. Een Wurlitzer 750 staat vaak al voor een prijs van rond de 7000 euro te koop.